در افسانه هاشنیده بودیم که عفریت مرگ بر آسمان دهکده ای ظاهر می شود.

یکان یکان مردم را می کشد. آسمان تیره و زمین مه آلوده و زمین و زمان خاکستری رنگ.

امروز عفریت مرگ و نیستی بر آسمان کشور کهنسال آریایی پدیدار گشته. از آسمان دهگان دهگان جنازه میبارد و از پستو ها جنازه برون می آید.

آه که بالاتر از سیاهی خاکستری است.

اما هنوز در گهواره پسری سکوت سنگین دهکده را می شکند.

پهلوانان دهکده ، پشت در پشت هم اما ایستاده اند.

نمی خواهند گذاشت ابلیس پیروز مست سور عزار مردم دهکده را بر سفره بنشیند.

بوی کباب قناری بر آتش سنبل و سوسن دهکده مه گرفته را در مینوردد. عفریت مرگ در آسمان جولان میدهد و قهقهه میزند.

امید